Wiki tuatahi

Zo er zijn nu 9 dagen voorbij en de afgelopen week heeft verschillende kanten gehad! De eerste paar dagen waren toch eigenlijk niet zo geweldig en vanaf donderdag werd het alleen maar beter! Maar ik zal bij het begin beginnen…

De vlucht. We vertrokken om 17:45 uit Medemblik, mijn ouders, zusje, Dennis, Bojoura en Saskia kwamen me uitzwaaien. Ik ben al niet echt gek van dit soort momenten, want toen het moment daar was (dat ik door de douane ging), moest ik toch even een paar traantjes laten. Maar om het niet erger te maken ben ik gelijk doorgegaan want anders zou het maar erger worden ;). Het super lieve boekje (waarvan ik wist dat ik die nog niet mocht lezen maar ik was zo nieuwsgierig) die ik van mijn top vriendinnen heb gekregen maakte het moeilijke moment toch iets moeilijker haha ( ik had natuurlijk nooit moeten lezen, stom van mij! ). Maar ja, eenmaal in het vliegtuig had ik er wel weer zin in gekregen en ging ik gelijk een filmpje uitkiezen. Deze eerste vlucht heb ik ‘Let’s Be Cops’ gekeken en de rest van deze eerste vlucht had ik geslapen. Eenmaal aangekomen op Dubai had ik drie uur de tijd om even rond te slenteren (tot nu toe gaat het dus hartstikke goed deze lange reis). Na drie uur gewacht te hebben gingen we weer de lucht in richting Brisbane (hier begint de drama). Deze vlucht heb ik de volgende films gekeken: ‘Step Up All In’, ‘Big Hero Six’, ‘Blended’, ‘Fronzen’ en ‘The Mazerunner’. Nou zijn toch aardig wat films. De reden dat ik de kans had om al deze film te kijken geduurde de 14,5 uur is omdat er een kind in het vliegtuig zat dat de eerste twee uurtjes ofzo nog best stil was maar daarna de hele vlucht heeft zitten gillen en janken! Ik zat hier zelf niet ver vandaan dus het was best hard. Ik heb hierdoor geen één oog dicht gedaan en heeft het mij enorm gesloopt. Maar goed ik dacht ‘ach’ misschien helpt het wel tegen de jetlag en heb ik die straks niet. Omdat deze vlucht naar Brisbane zo vervelend was heb ik de laatste vlucht naar Auckland aan één stuk doorgeslapen! Wat overigens heerlijk was, de laatste drie en een half uur vlogen daardoor voorbij! Nou eenmaal aangekomen in Auckland airport moest ik nog door douane etc. en hup de auto in en richting ‘Empire Apartment’. Op dit moment besefte ik mij nog niet wat de vlucht wellicht heeft kunnen betekenen op het wel of niet ervaren van een jetlag.

Ik kwam vrijdagmiddag aan en ik kreeg de sleutel en kaart van mijn kamer en wat een troep was het zeg! De “huiskamer” is echt bagger en mijn kamertje stel geen shit voor. Maar ik ben nu wel blij met mijn kamertje maar mijn eerste indruk was niet zo positief. Als je ooit naar Auckland wilt voor een tijdje en je hebt smetvrees, adviseer ik je niet te gaan verblijven in ‘Empire Apartments’. Maar goed ik ben tevreden voor wat het is. Internet kost ook een hoop. Je betaalt al 10 dollar voor 1GB voor een week (en op de een of andere manier heb je het zo op. Want ik heb al 2x 1GB gekocht beneden bij de receptie en die zijn allebei al op, dus nu maar 3GB voor 20 dollar). Omdat het zo snel gaat ga ik vragen of ik bij mijn stage eerder mag komen zodat ik even met thuisfront kan skypen. Daarnaast waren mijn beide huisgenoten niet thuis, wat ik niet heel erg vond voor de eerste avond.

Maar goed dan nog de jetlag. Ik had verwacht dat het misschien wel mee zou vallen omdat ik helemaal gesloopt was van de vlucht en daarom sliep ik al lekker vroeg die eerste dag. Ik sliep rond 21:00 die vrijdag. Maar helaas ik werd ’s nachts een keer wakker, ging naar de wc en sliep weer verder. Deze avond viel al met al best mee. De hele dag heb ik door de binnen stad gelopen. Ik ben richting mijn stage gaan lopen zodat ik wist hoe ik heen moest lopen. Vervolgens even wat boodschapjes gedaan. Boodschappen doen was ook niet geweldig! Waar zijn (naast de groente/fruit) de bekende dingen die je van thuis kent en altijd haalt (je wist van te voren dat die er niet waren maar toch is het even vervelend). Daarnaast is het toch aardig prijzig vergeleken in NL, tevens wist ik dit van te voren maar toch als je het dan daadwerkelijk ziet baal je even goed nog. Maarja ik dacht laat ik voor vanavond lekker makkelijk doen dus had ik brood en een gekookt eitje. Nou de volgende avond was aangebroken en ik dacht laat ik even volhouden tot 23:00 uur ongeveer. Nou dat gedaan en gaan slapen. En vanaf toen begon de ellende! Ik kon gewoon niet in slaap komen en ik bleef maar malen en piekeren (daarnaast had ik nog niemand om mee te praten wat me huisgenootjes waren vandaag ook niet thuis gekomen). Naja na een tijdje viel ik rond een uur of 1 in slaap en werd weer ‘s nachts wakker rond een uur of 3 en bleef wakker tot 6 a 7 en sliep weer en werd ik de volgende dag om 11 uur wakker. Je leest het al het ritme zit er nog niet echt in. Verder deze middag ben ik de rest van de stad wezen verkennen, ben ook nog even door ‘Albert’ Park gaan wandelen. Overdag ging het allemaal prima en heb ik lekker rustig aan gedaan. Deze avond kwamen mijn huisgenoten thuis! De eerste huisgenoot had ik deze avond al gesproken en me andere huisgenoot heb ik de volgende ochtend ontmoet.

YEAH it’s Monday! (iets wat je back in Nederland niet snel iemand hoort zeggen denk ik ;) ) Vandaag zou ik op een bijzondere manier verwelkomd worden binnen ‘The Peace Foundation’. Ik kreeg een (beetje aangepast) maar werkelijk Mãori welkom! We werden allen als groep verwelkom (samen met andere nieuwe stagiaires). Iedereen mocht zich in eigentaal voorstellen en vervolgens in het Engels. Eerst gingen de werknemers een liedje en verhaaltje vertellen. Vervolgens hebben wij een kort liedje in de Mãori taal gezongen. Erg bijzonder en leuk om mee te maken! Voor deze avond had ik steeds meer hoop. Ik dacht nu ben ik echt de hele dag wakker geweest en goed op tijd uit bed gegaan dus nu moet ik wel in slaap vallen want ik had de afgelopen dagen slecht geslapen. Helaas pindakaas voor mij! Want ik sliep deze nacht pas rond 3 uur en toen de wekker ging was ik nog erg slaperig. Maar goed, ik uit me bed en maakte me klaar voor een dag stage. Deze dag had ik van allerlei uitleg wat we moeten doen en welke mensen ik moest hebben voor bepaalde vragen. Helaas was mijn stagebegeleider ziek waardoor we niet echt konden praten over mijn stagetaken. Maar goed veel informatie gekregen voor één dag. De nacht ging ook nog niet echt geweldig. Ik sliep wel iets eerder maar weer werd ik tussen door wakker en heb ik een tijdje wakker gelegen. Nog altijd erg balen dit allemaal, want door de slaap te kort ben je echt emotioneel gebroken! Maar goed op naar de volgende dag.

Het is nu woensdag en vandaag kreeg ik meer uitleg over wat mijn stagebegeleider precies in gedachten had over wat ik hier ga doen. Ik ga verder met de training die Lisette vorig jaar heeft gemaakt. Daarnaast zal ik me veel bezig houden met de trainingen/workshop die zij hier geven. Deze middag werd mij gezegd dat ik aanstaande donderdag mee kon gaan om mee te kijken bij een REACT voorlichting en ik mocht vrijdag mee met Christina, naar de school ‘King college’ waar zij aan senior leerlingen de training Leadership through Peer Mediation ging geven. Deze dag ging erg snel voorbij en ik heb, doordat ik te horen kreeg dat ik mee mocht met deze activiteiten, steeds meer zin mijn stage. Ik heb voor de training voor vrijdag al het materiaal geordend en gezorgd dat alle materialen compleet waren (en dan vooral de materialen die nodig zijn voor de rollenspellen die tijdens de training gebruikt worden). ’s Avonds ging ik met een groep bowlen (dit wordt georganiseerd vanuit studentstrips, zodat je mensen leert kennen geduurde je periode in Nieuw-Zeeland). Daarna gingen we nog even één drankje doen en ging ik daarna slapen. En ja ik sliep eindelijk eerder! Maar werd ik helaas door mijn huisgenootje wakker gemaakt omdat zij een nachtmerrie had. Als zij dus zo’n nachtmerrie heeft gaat ze gillen en schreeuwen waardoor ik echt wakker schrok en dacht wat gebeurd daar nou! Maar ze had dus een nachtmerrie en dit gebeurt haar vaker. Dus dat was wel even goed om te weten. Maar nu ik wakker geworden was, was ik nu bang dat ik niet weer verder kon slapen maar gelukkig deed ik dit wel!

Donderdag ochtend hadden we (voor mij eerste) een vergadering, die maandelijks plaats vindt. Dit vond ik erg prettig want hierdoor wist ik precies wie zich waar precies mee bezig houdt en bij wie ik dan precies moest zijn. Vervolgens ben ik met Lucy (mijn stagebegeleider), Lynn en Chris (beide hier voor werkervaring dus ook als stagiaires) naar de ‘Westlake Girls school’ gegaan (te vergelijken met een middelbare school). Tijdens het ‘Knowledge cafe’ (vergelijkbaar met het weetcafé dat er bij ons op school elke donderdagmiddag plaats vind!) van deze school ging we het hebben over het incident dat in Frankrijk is plaatsgevonden rondom die cartoon (CHARLIE). Er waren rond de 60 leerlingen die vrijwillig naar toe kwamen dus dat was erg leuk! Ze hadden allemaal goede argumenten over het incident en het was mooi om te zien dat ze zich er zo in hadden verdiept! Het was een zeer geslaagde middag en ik hoop in de toekomst ook mee te mogen helpen met dit soort activiteiten. Deze dag was dus zeer geslaagd en erg interessant! Deze avond sliep ik trouwens TOP! Ik viel eerder in slaap en werd tussen door niet meer wakker! Ook mijn eetlust kwam terug wat een goed teken is! Ik voelde me ook een stuk beter!

Vrijdagochtend ging mijn wekker om 5:45! Ik moest namelijk om 7:15 bij Nadeem’s verblijf zijn (wat voor mij tussen een half uur en drie kwartier lopen is! Maar goed een goede morningwalk kan nooit slecht zijn en daarnaast mocht ik door een prachtig park wandelen! Tijdens de auto rit kreeg ik te horen dat ik even goed op moest letten op de omgeving van het gebied waar we nu waren (dit is een wat armer gebied vergeleken met andere plekken in Auckland. Maar zodra we de porten van de school binnen reden (het is een privéschool, waar ook kinderen verblijven) dacht ik WAAAT! Zo veel luxe en prachtige faciliteiten! Ik zou niet willen weten hoeveel het kost om hier les te mogen volgen maar dat zal vast niet goedkoop zijn! Als ze in NL ook zulke privéscholen hebben zou ik het niet erg vinden om naar zoiets heen te gaan! Tijdens de eerste break van de training mochten we even mee een kopje thee of koffie halen in de ‘Teachers lounge’! Wat overigens ook in een prachtig gebouw zat! En wat een ruimte en luxe ze hadden ook heerlijke koekjes! Tijdens de lunchbreak mochten we mee eten van de lunch die ze daar aan de docenten geven (het zelfde als de leerlingen, maar wel in aparte ruimte). Het is een buffet waar je kan pakken wat je lekker lijkt! Het eten zag er goed uit en was overigens erg lekker! De training zelf was echt top! Veel informatie die Christina verteld herken in uit de theorie die we tijdens ‘conflichthantering’ hebben meegekregen. Ook deden ze de sinaasappel opdracht (Harvard-methode). Erg grappig om te zien dat zo’n simpele opdracht de achterliggende gedachten van de opdracht gelijk laat binnen komen bij de leerlingen. Iedereen wist precies wat er met de opdracht werd bedoelt toen we het gingen na bespreken. Ik vond de leerlingen erg gemotiveerd en goed bezig! Ze waren allemaal rond de 17 en wilde erg graag iets doen voor hun school om ervoor te zorgen dat peer-mediaton ook bij hun op school wordt ingezet. Wat ik heel tof vond is dat ik een vraag uit de groep mocht beantwoorden van Christina! Ze had me al eerder gezien met een klein groepje waarin ik feedback gaf en ik denk dat ze mij daarom de kans gaf deze vraag te beantwoorden wat erg tof was! Deze dag was een erg lange dag want ik was pas om 17:30 thuis! Maar het was het allemaal waard! Die avond heb ik nog even afscheid genomen van Theresa (Canadees huisgenootje, ook de gene met de nachtmerrie haha). Zij is zaterdag ochtend weg gegaan.

Zaterdag: PIHA! Deze dag ging ik met studenttrips een dagje weg naar PIHA (gebied aan de westkust) we gingen drie dingen doen deze dag. Eerst gingen we naar Waitakere Ranges Regional park. Waar je een prachtig uitzicht had over het gebied! Vervolgens gingen we naar Kitekite Falls. Hier gingen we eerst even naar toe lopen natuurlijk haha, wat ongeveer een halfuurtje was. even een verfrissende duik genomen en er direct weer uit want wat het koud! En daarna weer terug gelopen om vervolgens naar de beach te gaan! Ik weet niet of jullie bekend zijn met het programma (ik dacht dat het op Net 5 wel te zien was) ‘Bondi Rescue’. Ze hebben in Nieuw-Zeeland dus ook zo’n programma alleen dan dus ‘Piha Rescue’. Er waren gigantische golven wat en prachtig om te zien was en de stroming was ook super sterk (vandaar dat we ook maar echt een klein stukje was afgezet met vlaggen waarin je mocht zwemmen). Het is echt overduidelijk een surfersbeach want de golven waren echt geweldig!
Op de terug weg was het nog best spannend want de busschauffeur wilde de heuvel op maar hij moest dan wel naar rechts toe draaien en daar ging iets mis! Iets met de handrem ofzo geen idee. Maar dan de politie kwam al snel helpen en zorgde ervoor dat de rest van de auto’s die stonden te wachten want we stonden vast op een kruispunt, haha! Uit eindelijk even weg van het kruispunt had hij gebeld met de monteur en na goedkeuring van hem zijn we verder gegaan en zijn we veilig terug in Auckland! Deze avond nog even lekker een pizza gehaald bij Domino’s met Suzanne. En daarna lekker weer terug naar “huis”.

Zondag: Deze dag gingen we gezellig met een groepje naar ‘Mission Bay’. Een strand wat ik toch zelf chiller vind als je ook echt even lekker wilt zwemmen. Heerlijk gerelaxed deze dag en toch aardig verbrand. Deze avond nog lekker uiteten geweest. En daarna lekker me bedje in!

Vandaag is het maandag en heb ik dit verhaaltje maar even afgemaakt (ik heb sommige stukken al eerder geschreven). ’s Middags even gezellig met Lynn (ook een stagiaire), na het werk, even op een terrasje gezeten, erg gezellig! Daarnaast ben ik even voor het eten gaan hardlopen! Ja we beginnen weer en ik ben weer gemotiveerd. It feels good! Vandaag vloog voorbij en ik mag weer leuke dingen gaan doen deze week!! Op naar morgen! Toedels!